سوال رایج این روزها این است که برای ایران آزاد حکومت سکولار مناسب است یا حکومتی لائیک؟
برای پاسخ به این پرسش نیاز به تعریف سکوالریسم و لائیسیته می باشد.
سکوالریسم سیاسی به معنای جدایی دین از سیاست است و بطورکلی وصف حال دولت
می باشد، نه مردم.
لائیسیته نسخه فرانسوی سکولاریسم است که نه تنها تمام موارد سکولاریسم را در بر
میگیرد بلکه از آن فراتر میرود. به این معنی که نه تنها ارکان حکومت را از دین جدا
می کند، بلکه در بسیاری از نهادهای اجتماعی که تحت پوشش دولت هستند هم نمادهای
مذهبی را ممنوع می نماید.
در حقیقت لائیسیته، کارمندان دولت، معلمان و دانش آموزان را وامیدارد در محیط کار و مدرسه، پوشش و رفتار سکولار داشته باشند. به عنوان مثال در کشور فرانسه استفاده از هرگونه نماد مذهبی در مدرسه ممنوع است. مثل حجاب اسلامی برای دختران، گردن آویز صلیب برای مسیحیان و یا کیپا (همان کاله کوچک) برای یهودیان.
لائیسیته بعد از انقلاب کبیر فرانسه در قانون اساسی آن کشور درج شده است.
منتقدین لائیسیته در فرانسه آن را نوعی سکولاریسم دین ستیز می دانند و معتقد هستند که در مواردی ممکن است موجب نقض آزادی های فردی شده و تنش ایجاد نماید.
لازم به ذکر است که لائیسیته، هیچ شهروندی را از داشتن عقاید مذهبی منع نمی کند. در عین حال صحبت کردن به زبان دینی یا ارجاع به کتب مذهبی در سطح جامعه را نمی پذیرد. بلکه بایستی ادعای مطرح شده- به عنوان مثال اینکه چرا حجاب توصیه میشود- را با استدلال های عقلی ثابت کند نه به استناد فتوای مراجع دینی.
زیرا باور دارد که زبان مشترک انسان ها فارغ از دین شان استدلال های منطقی و
عقلانی است.
سوالی که اینجا ممکن است مطرح شود اینکه، چطور میتوان گفت الزاما سکولاریسم خوب است و به دموکراسی منتهی میشود در صورتی که حکومت کمونیست در شوروی و
فاشیست در آلمان هردو مدعی سکولاریسم بودند ولی باعث فاجعه آمیزترین حوادث تاریخی بشریت شده اند؟
در جواب باید گفت سکولاریسم شرط لازم برای دموکراسی ست، نه شرط کافی.
یکی از کارهایی که سیستم های سکولار انجام می دهند این است که هر شهروندی آزادانه دین خودش را داشته باشد. در صورتی که در شوروی کمونیستی مسیحیان امنیت نداشتند و در آلمان فاشیست نیز یهودیان در امنیت نبودند، بنابراین شرایط ایجاد دموکراسی علیرغم
ادعای سکولار بودن در هیچکدام از این دو مثال بالا مهیا نبوده است.
لذا باید تعریف سکولاریسم را تکمیل تر کرد:
سکولاريسم مد نظر برای ایران آزاد، جدایی
سیاست از هر نوع دین و ایدئولوژی غالب فکری میباشد.
ذکر چند نکته ضروری:
۱- نوع حکومت انتخابی در ایران فردا -هر چه که هست- بهتر است سکولار باشد. (نوع حکومت مناسب، در مقاله دیگری از اینجانب تحت عنوان چه نوع حکومتی مناسب ایران است؟، به تفصیل توضیح داده شده است.)
۲. فارغ از عنوان سکولاریسم یا لائیسیته در ایران آزاد، افراد می بایستی به دور از اعتقادات مذهبی، مسائل قومیتی و جنسیتی و تنها براساس شایستگی و علم بکار گمارده شوند.
۳- در مورد نحوه مرتفع نمودن نیاز آموزش دینی در مدارس و دانشگاه ها، در ایران آزاد بعد از گذر از جمهوری اسلامی، نمایندگان مردم در پارلمان، پس از تعیین نوع حکومت سکولار، لائیک و غیره، این مطلب را به رای خواهند گذاشت.
۴- از یکسو، با توجه به پیشینه ادیان در تبدیل شدن به دیکتاتوری و دخالت روحانیون در امور شخصی دیگران بنام خدا و تحت عناوینی مانند بنا نمودن یا امر به معروف و از سویی دیگر، وجود یک تفکر مشابه با جمهوری اسلامی در الگوهای ذهنی هر ایرانی؛
بهتر هست مراسم مذهبی هر دینی، تنها در اماکن مربوط به آن دین، بدون تبعیض و محدودیت برگزار و در ادارات، مدارس و خیابان ها، نمادهای مذهبی، تجمعات تبلیغی و غیره بر پا نگردد.
پاینده ایران
به امید آزادی بیان و عقیده و برقراری حقوق بالحقه مردم در ایران آزاد
دکتر سینا رحیمی
یک پاسخ
لائیسیته یا سکولارو یا هر اسم دیگیری بنظرم زیاد مهم نیست در ابتدا باید این غول هفت سر رو که خون مردم ایران رو داره میمکه از بین برد بعد در مورد نحوه اداره حکومت بعد از این غول هفت سر به رای گذاشت